«Το Ισλάμ, οι πολίτες του, δεν είναι θρησκεία, είναι πολιτικό κόμμα, είναι πολιτική επιδίωξη και οι άνθρωποι του είναι άνθρωποι του πολέμου της εξαπλώσεως, αυτό είναι χαρακτηριστικό του Ισλάμ» (Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος, 15.1.2021)
Η άνοδος τού Ισλάμ είναι ένα από μεγαλύτερα προβλήματα της Ενωμένης Ευρώπης. Εδώ και λίγα χρόνια οι μονίμως εγκατεστημένοι στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης μουσουλμάνοι υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια! Επομένως, συνιστούν ένα κράτος χωρίς νόμιμη εκπροσώπηση και σύνορα, μεγαλύτερο όμως από το Βέλγιο, την Δανία, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία ή την Ελλάδα.
Είναι αναμφισβήτητο ότι οι μουσουλμάνοι δεν δέχονται τον δυτικό πνευματικό πολιτισμό, η δε ισλαμική θρησκεία απορρίπτει ευθέως όλα τα δικαιώματα του ανθρώπου δυτικού τύπου, όπως ομοφώνως δέχθηκε και το Δικαστήριο του Στρασβούργου με την απόφαση Refah Partisi v. Turquie (2003), η οποία έκρινε ότι το κείμενο της Charia είναι τελείως ασυμβίβαστο με το περιεχόμενο της ΕΣΔΑ.
Η αδιάλλακτη στάση των μουσουλμανικών κρατών αποδεικνύεται και από τα ακόλουθα:
α) κατά τη διαδικασία υιοθέτησης της Οικουμενικής Διακήρυξης του 1948, η Σαουδική Αραβία απέσχε, προβάλλοντας, ως αιτιολογία, ότι στην Διακήρυξη αυτή αναγνωριζόταν αφ’ ενός το δικαίωμα να αλλάξει κάποιος το θρήσκευμά του, αφ’ ετέρου δε το δικαίωμα στον γάμο χωρίς περιορισμούς λόγω φυλής, εθνικότητας ή θρησκείας (ευχέρειες που αυστηρά απαγορεύονται από το ισλαμικό κράτος). Έκτοτε, δεν έχει γίνει τίποτα, τουλάχιστον ως προς την βελτίωση της θέσης της γυναίκας, αφού η Charia εξακολουθεί να παραμένει ένα κείμενο τελείως αναλλοίωτο.
β) ενώπιον της 3ης Επιτροπής της Γ.Σ. του ΟΗΕ (7.12.1984), ο εκπρόσωπος του Ιράν δήλωσε ότι η Οικουμενική Διακήρυξη του 1948 δεν μπορεί να εφαρμοσθεί στους μουσουλμάνους, διότι δεν ανταποκρίνεται στο σύστημα αξιών που είναι αναγνωρισμένο στην χώρα αυτή.
γ) ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας Fadh ρητά απεδέχθη (1992) ότι το δημοκρατικό πολίτευμα και η αναγκαία περιοδική προσφυγή σε εκλογές δεν συμβιβάζονται με τις ιδιαιτερότητες της χώρας του.
Συνεπώς, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να αποδεχθούν οι μουσουλμάνοι κάποιες δημοκρατικές αξίες, ούτε και θέλουν να υπαχθούν στους δυτικούς κανόνες της δημοκρατικής διακυβέρνησης, διότι η θρησκεία τους ρυθμίζει πλήρως την καθημερινή ζωή, γι’ αυτό άλλωστε απέτυχαν και όλες οι προσπάθειες μεγάλων δυνάμεων για «εκδημοκρατισμό» μουσουλμανικών χωρών.
Για τους μουσουλμάνους, λοιπόν, ο «Διαφωτισμός» που θα στραφεί κατά της θρησκείας τους και θα τους αναβαθμίσει πολιτισμικά, θα αργήσει ακόμη πολλούς αιώνες ακόμη!
Αυτό το ιστορικό γεγονός της ραγδαίας αύξησης του Ισλάμ στην Ευρώπη και την Ελλάδα είμαστε βέβαιοι ότι θα προκαλέσει καταστάσεις αλλεπάλληλων και συνεχώς επιδεινούμενων κοινωνικών εκρήξεων και συλλογικής εγκληματικότητας σε βάρος του ιθαγενούς πληθυσμού, ενώ σε συνδυασμό με την σαφή πρόθεση της Τουρκίας να αναλάβει τον έλεγχο και την προστασία των μουσουλμάνων ανά την Ευρώπη για να υλοποιήσει τα επεκτατικά της σχέδια εις βάρος της Ελλάδος και άλλων κρατών της Χερσονήσου του Αίμου, θέτει: α) κίνδυνο για την πίστη μας (βλ. εκατοντάδες επιθέσεις σε ναούς και θρησκευτικά μας σύμβολα), β) κίνδυνο εδαφικού ακρωτηριασμού λόγω προϋπαρχουσών μουσουλμανικών μειονοτήτων, γ) κίνδυνο προβοκάτσιας και πολεμικής περιπέτειας με την Τουρκία, και δ) κίνδυνο λειτουργίας τους ως πέμπτης φάλαγγας σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης με την Τουρκία, ενώ συγχρόνως λειτουργεί ως μέσο πίεσης στις δημοκρατικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να παρέμβουν εις βάρος μας στις διμερείς μας ταραχώδεις σχέσεις με την Τουρκία. Το Ισλάμ είναι, συνεπώς, κίνδυνος για το ευρωπαϊκό εγχείρημα, κίνδυνος για την Ορθοδοξία μας, κίνδυνος για την Δημοκρατία μας, ακόμη και κίνδυνος για το ίδιο το Έθνος μας που έχει βιώσει την αιματηρή αναμέτρηση και τον βάρβαρο ζυγό του Ισλάμ ήδη επί δεκατρείς αιώνες, ότε και πρωτοεμφανίστηκε στα σύνορα της πάλαι ποτέ Αυτοκρατορίας μας.
Το Ισλάμ αναπαράγεται όχι μέσω της πειθούς και του λόγου, και δεν θα μπορούσε άλλωστε εφ’ όσον η μειονεξία του έναντι της χριστιανικής αλήθειας είναι προφανής, αλλά αποκλειστικά μέσα από την επιβολή των όπλων, όταν έχει την απαραίτητη ισχύ, και όσο δεν τήν έχει, με την συνειδητή επιλογή των μουσουλμάνων να γεννοβολούν και κατόπιν να εισβάλλουν διά της (λαθρο)μετανάστευσης σε όλη την Ευρώπη.
Έτσι για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, στην Ελλάδα έχουμε ένα κράτος, που εξ αιτίας της ψοφοδεούς πολιτικής των κομμάτων εξουσίας υφίσταται εισβολή, χρηματοδοτεί τον εισβολέα του και θέτει τις Ένοπλες Δυνάμεις στην υπηρεσία του.
Η λύση μας στο πρόβλημα είναι απλή: η μουσουλμανική μετανάστευση θα αντιμετωπιστεί ως εχθρική ενέργεια, ούτως ώστε ο παρανόμως εισερχόμενος να αντιμετωπίζει τις συνέπειες του νόμου ως έναν μονόδρομο δίχως διαφυγή: σύλληψη, δίκη, καταδίκη, απέλαση. Γιατί είμαστε τόσο αυστηροί; Γιατί είναι ζήτημα ζωής και θανάτου όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά και για την ίδια την Ευρώπη και τον ανθρώπινο πολιτισμό!