Το Οικονομικό Πρόγραμμα της Νέας Δεξιάς εκπονήθηκε με γνώμονα την θεμελιώδη αρχή της Ελεύθερης Οικονομίας με κανόνες και όρια για όλους, όπως αυτή περιγράφεται και στις βασικές αρχές του κόμματός μας.

• Η Δεξιά παράταξη είναι κοινωνική, πατριωτική και λαϊκή. Οπότε το οικονομικό μας πρόγραμμα είναι ο κοινωνικός φιλελευθερισμός με κέντρο τον άνθρωπο και τον πολίτη και όχι ο άκρατος και αχαλίνωτος νεοφιλελευθερισμός.
• Η δημόσια περιουσία δεν πωλείται, δεν ρευστοποιείται και δεν εκχωρείται. Την αξιοποιούμε και την προσαρμόζουμε στο οικονομικό περιβάλλον, σύμφωνα με τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού.
• Ειδικού σκοπού εταιρείες για συνεργασία δημοσίου – ιδιωτικού τομέα για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, ελέγχονται και συντονίζονται από ειδικά διαμορφωμένες οικονομικές οντότητες με στόχο την προστασία των χρημάτων των φορολογουμένων.
• Ειδικές κατηγορίες για ΑΜΕΑ, Μακροχρόνια Άνεργους, Πολύτεκνες Μητέρες εντάσσονται μέσα στο οικονομικό μας πρόγραμμα.
• Πρωτογενής τομέας, Ναυτιλία, Τουρισμός, Πολιτισμός, βασικοί άξονες ανάπτυξης.

1. Κοινωνικός Φιλελευθερισμός – Μεσαία τάξη Κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι η ιδεολογία της προόδου, της ανάπτυξης και της ευημερίας. Κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι η πολιτικοοικονομική έννοια που εξισορροπεί την ατομική και την κοινωνική δικαιοσύνη.Οι βασικοί άξονες του Κοινωνικού φιλελευθερισμού είναι:

• Διασπορά εισοδήματος Η διασπορά εισοδήματος είναι βασική προϋπόθεση του κοινωνικού φιλελευθερισμού. Διασπορά γίνεται μέσα από την δυναμική της αγοράς, όπου η δραστηριότητα σε ένα τομέα μεταδίδεται και στους άλλους χωρίς να υπάρχουν παρεμβάσεις, στρεβλώσεις και καρτέλ. Διασπορά σημαίνει να κάνουμε την οικονομική επιτυχία μεταδοτική στους πολλούς, όχι αποκλειστικό προνόμιο των λίγων. Ανταγωνισμό δεν δημιουργούν μόνον οι λίγοι. Ανταγωνισμό δημιουργούν όσοι θέλουν να γίνουν καλύτεροι. Και για να μπορέσουν να γίνουν καλύτεροι πρέπει να τους προσφέρονται τα μέσα και οι ευκαιρίες απλόχερα και χωρίς περιορισμούς.
• Μεσαία τάξη Μεσαία τάξη είναι όλοι όσοι έχουν τη διάθεση να πετύχουν. Και θέλουν να το κάνουν αυτό με την αξία τους, την σκληρή δουλειά και τον αγώνα τους. Είναι η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Είναι το πιο δημιουργικό κομμάτι της, ουσιαστικά όλοι, εκτός απ’ αυτούς που ήδη βρίσκονται στην κορυφή της πυραμίδας κι αυτούς που βρίσκονται στο περιθώριο. Η μεσαία τάξη βγάζει από το περιθώριο αυτούς τους τελευταίους. Δημιουργεί το 70% των θέσεων εργασίας  στον ιδιωτικό τομέα. Και παράγει το 85% των δημοσίων εσόδων. Η μεσαία τάξη είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας, και η ευρεία κοινωνική βάση της δημοκρατίας. Αυτή συμπιέζεται σήμερα λόγω των μνημονιακών πολιτικών και της ξεπερασμένης και αριστερόστροφης πολιτικής της κυβέρνησης. Ωστόσο πρέπει άμεσα να δοθεί προτεραιότητα στη μεσαία τάξη εάν θέλουμε να ανατάξουμε την εθνική οικονομία, και να δώσουμε ώθηση στην κοινωνία μας.

•  Ο Ορισμός της Πατρίδας Είναι ο βασικός ορισμός για την έξοδο από την κρίση. Όλοι οι λαοί με σπουδαία οικονομικά επιτεύγματα είναι υπερήφανοι για τον εαυτό τους. Με αγάπη για την πατρίδα τους ,για την ιστορία τους, και τον πολιτισμό τους. Με λατρεία για τα ιερά και τα όσια της φυλής, και ελπίδα για το μέλλον. Από τον Ιωάννη Καποδίστρια, τον Χαρίλαο Τρικούπη, τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, όλοι οι μεγάλοι κοινωνικοί μεταρρυθμιστές προάσπισαν την ανταγωνιστικότητα, προώθησαν την διασπορά ευκαιριών, στηρίχθηκαν και στήριξαν τη μεσαία τάξη και αγάπησαν υπερβολικά την πατρίδα τους.

2. Προστασία Ατομικής Ιδιοκτησίας Η προστασία της ατομικής ιδιοκτησίας είναι θεμελιώδης αρχή της Δεξιάς. Το άτομο και η ιδιοκτησία του είναι απολύτως σεβαστά σε μια ευνομούμενη κοινωνία και ένα κράτος δικαίου.
3. Προστασία της Οικογένειας και Δημογραφική Ανάπτυξη Η οικογένεια ως θεσμός, είναι πυλώνας της Δεξιάς. Εκτός από την ποιότητα και την δομή της οικονομίας, έχει αριθμητική σημασία ο εθνικός πληθυσμός για το ΑΕΠ και την ισχύ της οικονομίας. Η Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες υπολείπεται επικίνδυνα σε πληθυσμιακή ανάπτυξη σε σχέση με γειτονικές και άλλες ανεπτυγμένες χώρες, ενώ η μετανάστευση λόγω οικονομικών δυσκολιών –ιδίως τα τελευταία έτη– μας  έχει αποδυναμώσει εθνικά και έχει πλήξη τη συνοχή της ελληνικής κοινωνίας. Η μητρότητα και ο γάμος επίσης πλήττονται, με αποτέλεσμα τη συνεχή γήρανση και αποδυνάμωση του πληθυσμού.
4. Αξιοκρατία και διαφάνεια Η διαφθορά και έλλειψη ήθους οδηγούν σε οικονομικό μαρασμό και παράλληλα υποσκάπτουν τα θεμέλια της Πολιτείας, θέτοντας σε κίνδυνο τη σχέση εμπιστοσύνης που πρέπει να υπάρχει μεταξύ πολίτη και κράτους. Η αριστεία και η προσπάθεια πρέπει να αμείβονται. Σε αντίθετη περίπτωση οδηγούμαστε σε κοινωνίες, όπου η μετριότητα, η οκνηρία και η ευθυνοφοβία είναι ο κανόνας, ενώ η Οικονομία υπολειτουργεί και εν τέλει καταστρέφεται.
5. Δικαιοσύνη Η κατάργηση της πολυνομίας καθώς και η αμεσότητα και η ταχύτητα στην λήψη αποφάσεων έχει ιδιαίτερη σχέση με την ομαλή εξέλιξη της οικονομίας.

Ο στόχος της νέας Δεξιάς είναι αρχικά να μειώσει και σταδιακά να καταργήσει αρκετούς από τους υπάρχοντες φόρους και όχι φυσικά να προτείνει νέους επιπλέον φόρους. Οι φόροι πρέπει να συλλέγονται με στόχο την εύρυθμη λειτουργία ενός ευέλικτου κράτους το οποίο θα έχει ως ύψιστο σκοπό την αποφυγή περαιτέρω φορολόγησης των πολιτών του. Το κράτος πρέπει να πάψει να είναι επιδοτούμενος επιχειρηματίας που φροντίζει με βάση μικροκομματικά συμφέροντα, την πρόσληψη υπεραρίθμων δημοσίων υπαλλήλων χωρίς κριτήρια. Οφείλει να ορίζει το πλαίσιο για την ανάπτυξη της οικονομίας, με πολίτες που επιχειρούν και εργάζονται ανταγωνιστικά στο παγκόσμιο και διεθνές περιβάλλον. Αρχικός σκοπός είναι η απλοποίηση και ελαχιστοποίηση του ασφυκτικού παρόντος φορολογικού πλαισίου και η λειτουργία οικονομικά ελεύθερων πολιτικών που θα στηρίζουν θεσμικά και ενεργά την επιχειρηματικότητα.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

2.1. Ενιαίο Σύστημα Φορολόγησης Φυσικών Προσώπων

• Ενιαίος φόρος φυσικών προσώπων (flat tax) της τάξης του 15% επί των ετήσιων εσόδων τους, αφαιρουμένων των εξόδων διαβίωσης των χαμηλών εισοδημάτων.
• Με τον ενιαίο φόρο (flat tax) φυσικών προσώπων όλοι συμβάλλουν στην εύρυθμη κοινωνική λειτουργία, ενώ οι πολίτες που αύξησαν την περιουσία τους το προηγούμενο φορολογικό έτος θα συμβάλλουν αναλογικά περισσότερο σύμφωνα με τα κέρδη τους.

2.2. Κατάργηση επιπρόσθετων φόρων

• Κατάργηση φόρου για χρήση αυτοκινήτου.
• Κατάργηση προκαταβολής φόρων για το επόμενο έτος.
• Κατάργηση εισφοράς επιτηδευματία.

Η απλοποίηση του συγκεκριμένου συστήματος και η στόχευση μέσω της απόδειξης των εξόδων στη μείωση της φοροδιαφυγής, θα ανακουφίσει όλο το σύστημα φορολόγησης ενώ θα απαιτείται και μικρότερος μηχανισμός φορολογικής εποπτείας.

2.3. Φορολόγηση επιχειρήσεων

• 18% επί των κερδών
• Κατάργηση προκαταβολής φόρου για το επόμενο έτος
• Φοροαπαλλαγές βάσει του ρυθμού πρόσληψης νέων εργαζομένων ανά έτος (με διατήρηση των παλαιών υπαλλήλων).
• Απόλυτος συμψηφισμός εξόδων και έκπτωση του Φ.Π.Α. για κάθε δαπάνη που τον εμπεριέχει.
• Αποδέσμευση των εταιρικών δαπανών από την φορολόγηση φυσικών προσώπων (φόροι αυτοκινήτων, κινητών κλπ.).
• Αποδέσμευση των bonus των επιχειρήσεων προς τους υπαλλήλους τους από τις ασφαλιστικές εισφορές και υπαγωγή τους στην ενιαία φορολόγηση.

2.4. Φορολογία ακινήτων

• Κατάργηση ΕΝΦΙΑ ο οποίος είναι ένας φόρος που βάλλει κατά της ιδιοκτησίας και είναι κατά της αποταμίευσης μέσω ακίνητης περιουσίας και στήριξη των τέκνων της οικογένειας μέσω μεταβίβασης ιδιοκτησίας. Μην ξεχνάμε ότι η ακίνητη περιουσία στη χώρα μας, παραδοσιακά χρησιμοποιείται ως φορέας παραγωγής εισοδημάτων μέσω των τουριστικών επαγγελμάτων.
• Φορολογία μεταβίβασης ακινήτων: 5% επί της αξίας του ακινήτου, εκτός από ενδοοικογενειακές μεταβιβάσεις στις οποίες ο φόρος θα είναι μηδενικός επί της αξίας του ακινήτου.

2.5. Φόρος προστιθέμενης αξίας

• Απλοποίηση Φ.Π.Α. με στόχο τη σταδιακή μείωσή του. Καθιέρωση 3 συντελεστών Φ.Π.Α., 10% για τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης, 20% για γενικά είδη, εξαίρεση από τον Φ.Π.Α. στις τουριστικές ζώνες κατά τους μήνες τουριστικής περιόδου.

2.6. Τράπεζες

• Μείωση κόκκινων δανείων, αποκατάσταση τραπεζικής πίστης και επαναφορά του τραπεζικού απορρήτου.
• Παύση δυνατότητας για αυτόματη κατάσχεση χρημάτων από τις Δ.Ο.Υ. και τα ασφαλιστικά ταμεία, με εντολές προς τις Τράπεζες. Οι Τράπεζες δεν είναι κρατική υπηρεσία κατάσχεσης χρημάτων από τους πολίτες.
• Πλαστικό χρήμα. Το πλαστικό χρήμα διευκολύνει τον έλεγχο που το κράτος μπορεί να ασκεί ως προς την φορολογική συνέπεια πολιτών και επιχειρήσεων, εξασφαλίζει τη διαφάνεια στις συναλλαγές και μπορεί να εξασφαλίσει ταχύτατα έσοδα για το κράτος, χωρίς να ταλαιπωρούνται πολίτες και επιχειρήσεις, όμως η χρήση του δεν πρέπει να είναι υποχρεωτική, διότι παραβιάζει βασικές αρχές ελευθερίας των πολιτών, ενώ παράλληλα και οι Τράπεζες οφείλουν να αποκτήσουν κίνητρα για την ελαχιστοποίηση ή απόλυτη εξάλειψη των προμηθειών τους από τέτοιες συναλλαγές.

2.7. Εμπόριο – Παραοικονομία Το επιχειρείν πρέπει να διευκολυνθεί στον μέγιστο βαθμό. Αποτελεί θεμελιώδη αρχή της ελεύθερης οικονομίας η διασφάλιση των συμφερόντων των ελληνικών επιχειρήσεων, καθώς αυτές συγκροτούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας. Άμεσα πρέπει να σταματήσει η κατασπατάληση δημοσίου χρήματος με το πρόσχημα της υποστήριξης της επιχειρηματικότητας, που στην πραγματικότητα υπηρετεί μόνο το πελατειακό κράτος και τη συνέχιση κομματικών στρατών και πολιτικών ρουσφετιών. Το κράτος πρέπει να μεριμνήσει για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και την διασφάλιση της ομαλής κοινωνικοοικονομικής ζωής στις τοπικές κοινωνίες. Κυρίως σε περιοχές που έχουν ιδιαίτερη εθνική σημασία για την Ελλάδα όπως ακριτικές περιοχές και νησιά, και σε περιοχές που έχουν πληγεί ιδιαίτερα από την κρίση, όπως οι νομοί της Βορείου Ελλάδος και της Ηπείρου. Τελικός στόχος είναι η δημιουργία ενός αναπτυξιακού και μη περιοριστικού – γραφειοκρατικού θεσμικού πλαισίου, που να είναι αρωγός στην προσπάθεια ισχυρών και αυτοδύναμων πολιτών – επιχειρηματιών. Επιχειρηματίες που λειτουργούν απενοχοποιημένοι από αριστερές εμμονές, με γνώμονα το κέρδος, την ανάπτυξη και το ατομικό τους συμφέρον, σε ένα πατριωτικό πλαίσιο.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Προστασία και ανάπτυξη της λαϊκής αγοράς ελληνικών προϊόντων.
• Προστασία του μεγίστου αριθμού υπαιθρίων εμπορικών δραστηριοτήτων ανά δήμο.
• Εξορθολογισμός του καθεστώτος εμπορικών μισθώσεων και απλοποίηση των διαδικασιών διανομής ακινήτων περιουσιών που μαστίζονται από την πολυϊδιοκτησία, φαινόμενο που παρατηρείται σε πολλά παλαιά ακίνητα, τα οποία εν τέλει μένουν αδιάθετα απαξιώνοντας την περιοχή, στην οποία βρίσκονται.
• Ανάπτυξη της διαδικασίας του μαθητευομένου για όλα τα επαγγέλματα με απλοποίηση του συστήματος πρόσληψης, ασφάλισης και εργασίας του μαθητευομένου.
• Ενθάρρυνση των εξαγωγών με πριμοδότηση σε τρίτες χώρες.
• Αναβάθμιση του θεσμού της Δημοτικής Αστυνομίας με εξουσίες για άμεση καταστολής της μικροεγκληματικότητος χωρίς την ανάγκη παρέμβασης της ΕΛ.ΑΣ., και αυστηροποίηση του νομικού πλαισίου.

Η προστασία της οικογένειας είναι η βασική προτεραιότητα της Δεξιάς

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Φορολογικά κίνητρα για νέους γονείς κάτω των 30 ετών.
• Να πάψουν τα παιδιά να είναι τεκμήρια και φορολογικά βάρη, αλλά να είναι στόχος και παλμός για μια ισχυρή κοινωνία. Απαραίτητη προϋπόθεση για τις φορολογικές απαλλαγές, είναι η φοίτηση όλων των τέκνων μιας οικογένειας στο ελληνικό σχολείο.
• Ισόβιος μισθός σε μητέρες που γεννάνε πάνω από τρία παιδιά, ο οποίος να έχει σχέση με τον χώρο κατοικίας της οικογένειας (υψηλότερος μισθός σε ακριτικά μέρη της Ελλάδος), και Εθνική (μικρή αλλά συμβολική) ενιαία σύνταξη ακόμη και για μητέρες που τα παιδιά τους ενηλικιώθηκαν. Χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο.
• Πλήρης ασφαλιστική κάλυψη εξωσωματικής γονιμοποίησης για Ελληνίδες μητέρες.

Η Νέα Δεξιά δεν συμμερίζεται το αδιάκριτο μένος κατά του Δημοσίου, στο οποίο, ούτως ή άλλως, έχουν γίνει σοβαρές μειώσεις από το 2009 ως σήμερα, τόσο μισθολογικά, όσο και σε αριθμό προσωπικού, λόγω της δυσαναλογίας συνταξιοδοτήσεων και προσλήψεων. Ισχυρό κράτος είναι το σοβαρό κι οργανωμένο, ούτε το τεράστιο, ούτε το μη κράτος. Το σοβαρό κράτος, χωρίς γραφειοκρατία, που θα εξυπηρετεί πολίτες και επενδυτές, είναι αρωγός της ανάπτυξης, και λειτουργεί ως Κράτος-Υπηρέτης και όχι ως Κράτος-Δυνάστης του πολίτη.
Σκοπός για το Δημόσιο, είναι να εναρμονιστεί με τους όρους που λειτουργεί ο ιδιωτικός τομέας ώστε να γίνει πιο παραγωγικός και να αποκατασταθεί το αίσθημα αδικίας που διακατέχει όλους τους Ιδιωτικούς Υπαλλήλους οι οποίοι έχου πληγεί κατάφωρα από την κρίση, με τεράστια ποσοστά ανεργίας, με απολύσεις και εξοντωτικές μειώσεις μισθών.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Ετήσια αξιολόγηση όλων των Δημοσίων Υπαλλήλων (Δ.Υ.), σε κάθε διάσταση, μέσω Ηλεκτρονικής πλατφόρμας.
• Επαναφορά της Ιεραρχίας στον Δημόσιο Τομέα. Ιεραρχικός έλεγχος με εξουσία και διακριτή ευθύνη.
• Ποσοτικοί και Ποιοτικοί Στόχοι ανά Δημόσια Υπηρεσία.
• Συνέχεια της ισχύος της Μονιμότητας των Δ.Υ. Έξοδος για τους επίορκους υπαλλήλους.
• Πρόσληψη στο Δημόσιο μόνο μέσω ΑΣΕΠ και ΕΣΔΔ (Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης).
• Επαναξιολόγηση και καταγραφή προσόντων όλων των Δ.Υ. Υποχρεωτική απόκτηση πτυχίων δεξιοτήτων για Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές (π.χ. ECDL) από όλους τους Δ.Υ. διοικητικών καθηκόντων, και χρήση αγγλικής γλώσσας. Υποχρεωτική επανακατάρτιση και συνεχιζόμενη εκπαίδευση.
• Καθολική κατάργηση των φυσικών εγγράφων. Όλα τα έγγραφα να είναι ηλεκτρονικά, να διακινούνται μέσω Η/Υ με τα απαραίτητα πιστοποιητικά ασφαλείας για διαβαθμισμένα έγγραφα και να τυπώνονται μόνον αν υφίσταται απόλυτη ανάγκη. Δηλαδή ολική Μηχανογράφηση/ Ψηφιακή Λειτουργία του Κράτους. Πλήρης ψηφιοποίηση των κρατικών αρχείων και υπηρεσιών.
• Εστίαση σε συγκεκριμένους τομείς όπου ακόμη και σήμερα αποτελούν εστίες διαφθοράς: π.χ. τελωνεία, εξεταστές οδηγών, πολεοδομίες και εφορίες.
• Κεντρική διαχείριση (μοναδικό σημείο αναφοράς) για: Προμήθειες όλου του Δημοσίου, Διεύθυνση Ανθρώπινου Δυναμικού, Εσωτερικός Έλεγχος του Δημοσίου.
• Θεσμοποιημένος, αδιάβλητος και κεντρικός τρόπος εξέτασης των καταγγελιών που γίνονται κατά Δημοσίου Υπαλλήλου. Να μη νιώθει ο πολίτης πως ό,τι και να κάνει ο Δ.Υ. δεν θα έχει κυρώσεις. Από την άλλη όμως, να αισθάνεται και ο Δ.Υ. ότι δεν είναι εκτεθειμένος σε κάθε λογής αστήριχτες καταγγελίες αλλά υπάρχει ένα αξιόπιστο και κατά το δυνατό αντικειμενικό σύστημα εξέτασής τους.
• Κινητικότητα: Χρήση της αναλυτικής καταγραφής των δεξιοτήτων των Δ.Υ. για μετακινήσεις προσωπικού εντός Δημοσίου και αποφυγή επιπλέον προσλήψεων.
• Μικρό μέρισμα από το ΠΛΕΟΝΑΣΜΑ να κατανέμεται κάθε έτος ως μισθολογικό Δώρο στους Δημοσίους Υπαλλήλους, βάσει Αξιολόγησης του καθενός, ως κίνητρο για απόδοση.

• Φορολογικά κίνητρα για ενασχόληση Νέων (ηλικία μικρότερη από 30 έτη) με το αγροτικό επάγγελμα.
• Λειτουργία συνεχών αγροτικών επιμορφωτικών σεμιναρίων με κίνητρα παρακολούθησης για τους Αγρότες ώστε να εκπαιδευτούν σε νέες τεχνολογίες και τάσεις της Παγκόσμιας Αγροτικής Αγοράς, καθώς και να ενταθούν οι μεταξύ τους συνέργειες.
• Ενίσχυση αγροτουρισμού με τοπικά προϊόντα.
• Σύσταση εταιρειών ανά νομό ή ανά δραστηριότητα, π.χ. εταιρεία Α που θα αφορά την εκμετάλλευση και εμπορία καπνών, Β που θα αφορά την εκμετάλλευση και εμπορία πατάτας, κλπ. Οι εταιρείες αυτές θα είναι ειδικού σκοπού, Special Purpose Vehicles. Το κράτος θα προσφέρει μόνο τεχνογνωσία και κεφάλαια ως μειοψηφία ή ενδεχομένως ως εξ ίσου μέτοχος κατά το ήμισυ (Joint Venture) και όχι επιδοτήσεις.
• Οι Εταιρείες ειδικού σκοπού στις οποίες μέτοχοι θα είναι οι καλλιεργητές, θα πρέπει να εφαρμόσουν τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης. Αυτό θα υπογραμμίσει την αξιοπιστία τους και θα διευκολύνει πολύ την δανειοδότηση και την περαιτέρω κεφαλαιοποίησή τους από τις αγορές. Θα ελέγχονται από Ορκωτούς Ελεγκτές όπως προβλέπεται από το νόμο.

Σήμερα, η ναυτιλία είναι η σημαντικότερη βιομηχανία της χώρας μας. Η αξία της ανέρχεται σε 260,1 δισ. ευρώ το 2017. Αποτελεί το 6,5% του ΑΕΠ, απασχολεί περίπου 300.000 ανθρώπους (7% του εργατικού δυναμικού) και τα εισιτήρια από τη ναυτιλία είναι περίπου το 1/3 του εμπορικού ελλείμματος του έθνους.
Η Ελλάδα ελέγχει το 23,2% του συνολικού εμπορικού στόλου παγκοσμίως, καθιστώντας τον το μεγαλύτερο στον κόσμο. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην κορυφή για όλα τα είδη πλοίων, συμπεριλαμβανομένων των δεξαμενοπλοίων και των πλοίων ξηρού φορτίου.
Πολλές ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες έχουν την έδρα τους στον Πειραιά, στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο ελληνικός εφοπλισμός έχει τεράστια επιρροή στη διεθνή ναυτιλιακή βιομηχανία. Εφοπλιστές όπως η οικογένεια Νιάρχου, Ωνάση, Λιβανού, ο Όμιλος Αγγελικούση, η οικογένεια Βαρδινογιάννη, ο Ευάγγελος Μαρινάκης, Λάτσης, Μελισσανίδης κ.ά. φημίζονται εκτός από τον πλούτο και την επιρροή τους και για το τεράστιο κοινωνικό και φιλανθρωπικό τους έργο, σε στιγμές δύσκολες για την πατρίδα μας.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Δημιουργία ενός ευνοϊκότερου συστήματος φορολόγησης των εισοδημάτων των ναυτικών.
• Ενίσχυση της εικόνας της ναυτιλίας και ανάδειξη της κοινωνικής της σημασίας μέσα από δράσεις που βελτιώνουν το κοινωνικό προφίλ του κλάδου.
• Καλλιέργεια και επικοινωνία των αρχών και των στόχων της ελληνόκτητης ποντοπόρου ναυτιλίας, με έμφαση στο σεβασμό προς το ανθρώπινο κεφάλαιο και τους ναυτικούς που διαχειρίζονται τα πλοία.
• Περαιτέρω ανάπτυξη των συνεργειών μεταξύ των ακαδημιών και διάφορων ναυτιλιακών εταιρειών, με σκοπό την άμεση τοποθέτηση των δοκίμων σε ενεργά πλοία για πρακτική άσκηση. Με τον τρόπο αυτό, οι νέοι έρχονται σε επαφή με τις αληθινές απαιτήσεις του επαγγέλματος, αλλά και με τους μελλοντικούς τους εργοδότες.
• Ενίσχυση της μετεκπαίδευσης, με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης παραγωγικότητας καθώς και την ασφαλή/φυσιολογική μετάβαση των ναυτικών στα γραφεία στην ξηρά.
• Υιοθέτηση σύγχρονων τεχνικών διαχείρισης ανθρωπίνων πόρων, με σκοπό την κατανόηση των απαιτήσεων/αναγκών των ναυτικών.

Η συνολική αύξηση της τουριστικής βιομηχανίας την διετία 2016-2018 εκτιμάται σε 1,56 δισ. Ευρώ. Συνολικά ο τουρισμός συνέβαλε άμεσα στη δημιουργία του 10,3% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ η άμεση και έμμεση συμβολή του εκτιμάται από 22,6% έως 27,3%.
Ο τουρισμός είναι ένας τομέας με μεγάλη προσφορά στην οικονομία. Ειδικότερα, για κάθε 1 ευρώ τουριστικού εσόδου, το ΑΕΠ της χώρας αυξάνεται κατά 2,2 έως 2,65 ευρώ.
Στις περιφέρειες της Κρήτης, του Νοτίου Αιγαίου και των Ιονίων Νήσων, ο τουρισμός συνεισφέρει άμεσα στη δημιουργία άνω του 47,4% του ΑΕΠ των εν λόγω προορισμών. Οι τρεις αυτές Περιφέρειες, έχουν από τα υψηλότερα κατά κεφαλή ΑΕΠ στη χώρα, τεκμηριώνοντας την άποψη ότι ο τουρισμός οδηγεί σε βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των περιοχών στις οποίες παρουσιάζει ανάπτυξη.
Παράλληλα ο τουρισμός συμβάλλει άμεσα στην αιχμή της τουριστικής σεζόν στο 16,9% της απασχόλησης και συνολικά μεταξύ 37,2% και 44,8%, ενώ αποτελεί βασικό μοχλό για τη μείωση της ανεργίας.
Επιπλέον, το 2017, ο τουριστικός τομέας με τις ταξιδιωτικές εισπράξεις κάλυψε το 80% του ελλείμματος του ισοζυγίου αγαθών. Οι εισπράξεις αυτές ισούνται με το 74% των εισπράξεων από τις εξαγωγές όλων των άλλων προϊόντων που εξάγει η χώρα, εξαιρουμένων των εισπράξεων από εξαγωγή πλοίων και καυσίμων. Αν στις ταξιδιωτικές εισπράξεις συνυπολογισθούν και οι εισπράξεις από αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές από τον εισερχόμενο τουρισμό, τότε το σύνολο των ταξιδιωτικών εισπράξεων ισούται με το 82% των εισπράξεων από τις εξαγωγές όλων των άλλων προϊόντων πλην βαποριών και υγρών καυσίμων.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Επαναλειτουργία Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων με έδρα την Ρόδο.
• Αξιοποίηση εκκλησιαστικού τουρισμού, με επισκέψεις στις ορθόδοξες παρακαταθήκες του ελληνισμού.
• Ταχύτατη ανάπτυξη του ιαματικού και νοσηλευτικού τουρισμού, με την μέγιστη αξιοποίηση του κλίματος στην Ελλάδα.
• Βελτίωση θαλάσσιων και ορεινών υποδομών για αύξηση τουριστικών ροών και μετά την καλοκαιρινή περίοδο.

Σε παγκόσμιο επίπεδο ο πολιτισμός είναι και οικονομικό μέγεθος και ανάπτυξη. Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα και τον ΟΟΣΑ ο πολιτισμός αποτελεί τον τέταρτο πυλώνα της βιώσιμης ανάπτυξης και συνεισφέρει καταλυτικά στην εμπέδωση αναπτυξιακού κλίματος.
Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, ο τομέας του πολιτισμού συνεισφέρει το 4% του ΑΕΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, απασχολεί περισσότερους από 8 εκατομμύρια ανθρώπους, από τους οποίους περίπου 1 εκατομμύρια είναι αυτοαπασχολούμενοι και ελεύθεροι επαγγελματίες.
Μεταξύ 2002 και 2017, οι εξαγωγές προϊόντων πολιτισμού και δημιουργίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση προς τον υπόλοιπο κόσμο αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 8%.
Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος η σημασία της ανάπτυξης του τομέα του πολιτισμού για την ελληνική οικονομία είναι πολύ μεγάλη. Η δομή της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας παρουσιάζει μια σειρά από ιδιαιτερότητες, όπως: το μεσαίο έως πολύ μικρό μέγεθος των επιχειρήσεων, ο υψηλός βαθμός έντασης εργασίας, η προσωπική ταυτότητα της δημιουργίας η παραγωγική φαντασία, με την έννοια της ικανότητας επεξεργασίας νέων χρήσιμων εικόνων και εννοιών, η ελευθερία σκέψης και νόησης και η διάθεση κριτικής, η ευκολία προσαρμογής στο διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον, η αισθητική και η ποιότητα έκφρασης, η έμφαση στην καινοτομία, η πλεονεκτική γεωγραφική θέση της χώρας και οι ευνοϊκές καιρικές συνθήκες, η μοναδικότητα της γλώσσας, το απόθεμα τεχνογνωσίας και εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού.
Αυτές οι ιδιαιτερότητες παρέχουν συγκριτικό πλεονέκτημα στις ελληνικές επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον αναδυόμενο τομέα του πολιτισμού. Επίσης, δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε την συνεισφορά του πολιτισμού ως εργαλείου οικονομικής ανάπτυξης και σε άλλους τομείς της οικονομίας μας τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

• Η επέκταση του ψηφοποιημένου πολιτισμού (digital culture), που είχε απόλυτα θετικό πρόσημο στο Μουσείο της Ακροπόλεως και στα Μουσεία των μεγάλων Μητροπολιτικών Κέντρων, καθώς και στα περιφερειακά Μουσεία, που συντονίζουν την ανάπτυξη της πολιτιστικής οικονομίας.
• Τις τελευταίες δεκαετίες, ο τομέας του Πολιτισμού παρουσιάζει ραγδαία επέκταση διεθνώς. Παρόλο που στοιχεία δυναμικής ανάπτυξής του παρατηρούνται και στην Ελλάδα, καταγράφεται γενικότερη καθυστέρηση σε σχέση με τις λοιπές ευρωπαϊκές και τις άλλες ανεπτυγμένες χώρες, βάσει όλων των κύριων δεικτών. Ωστόσο, αυξημένη ζήτηση παρουσιάζουν κυρίως η μουσική, το θέαμα και τα οπτικοακουστικά, ενώ παρατηρείται αθρόα προσέλευση του κοινού σε σημαντικές εκθέσεις εικαστικών.
• Οι πολιτιστικές υποδομές στην περιφέρεια εμφανίζουν μεγάλες αδυναμίες από πλευράς διαθεσιμότητας και ποιότητας. Η προσπάθεια που πρέπει να καταβληθεί για δημιουργία πολιτιστικών υποδομών και δικτύων πρέπει να είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη. Επισημαίνεται ότι τα πολιτιστικά δίκτυα, τα οποία μπορούν να λειτουργήσουν ταυτόχρονα ως υποδοχείς θεματικών μορφών πολιτισμού και ως μέσα διάχυσης της πολιτιστικής δραστηριότητας των Μητροπολιτικών Κέντρων στην περιφέρεια, αποτελούν επιλογή της εθνικής πολιτικής της Νέας Δεξιάς στο πεδίο του πολιτισμού.
• Πλήρης και συστηματική στατιστική παρακολούθηση της οικονομίας του πολιτιστικού τομέα σε σχέση με άλλους τομείς της βιομηχανίας και των υπηρεσιών, επομένως και της ακριβής εκτίμησης των επιδόσεών του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το πολιτιστικό προϊόν βρίσκεται στο επίκεντρο της ανταγωνιστικότητας διεθνώς, η δε ανάπτυξή του συμβάλλει καθοριστικά στην τόνωση της εθνικής οικονομίας.