Η κατάσταση που προέκυψε στο στράτευμα, από σειρά λαικίστικων πολιτικών, από όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης, κατόρθωσαν να μειώσουν την αμυντική και αποτρεπτική ισχύ της χώρας, φθάνοντας σε σημείο να απαιτείται σημαντικός χρόνος και χρήματα για να ανακάμψουν οι ΕΔ.

Η μείωση της θητείας των οπλιτών για ψηφοθηρικούς λόγους, οι επανειλημμένες προσπάθειες για αναδιοργάνωση του στρατεύματος, προσέκρουαν στον τοίχο των μικροπολιτικών συμφερόντων των τοπικών αυτοδιοικήσεων και του εκάστοτε κυβερνώντος κόμματος.

Οι προμήθειες των οπλικών συστημάτων, είχαν σαν αντικειμενικό σκοπό περισσότερο το ίδιον χρηματικό όφελος των υπογραφόντων παρά την εξυπηρέτηση των αναγκών των ΕΔ.

Οι μεταθέσεις των κληρωτών δεν γίνονται με γνώμονα τις επιχειρησιακές απαιτήσεις αλλά για την ικανοποίηση των εκάστοτε αιτημάτων των κομμάτων, βουλευτών κλπ.

Οι κρίσεις στον βαθμό των αντιστρατήγων, αντιναυάρχων, αντιπτεράρχων και των αρχηγών των κλάδων δεν γίνονται με αξιοκρατικά κριτήρια, αλλά υπεισέρχονται και κομματικές συμπάθειες.

Η “Νέα Δεξιά”, λαμβάνοντας υπόψη, την κρισιμότητα της κατάστασης λόγω των συσσωρευμένων απειλών στα σύνορά μας, την έλλειψη χρόνου και χρημάτων, αλλά και την αποσταθεροποίηση της ειρήνης στην Ανατ. λεκάνη της Μεσογείου, λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στη Μ. Ανατολή και την οριοθέτηση των ΑΟΖ, εκπόνησε ένα πρόγραμμα που υιοθετεί θεσμικές αλλαγές και επιχειρησιακή αναδιοργάνωση, που ένα μεγάλο μέρος αυτών έχει ελάχιστο κόστος και μπορεί να υλοποιηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Ένα πρόγραμμα χωρίς αοριστολογίες, άμεσο, εφικτό και σύμφωνα με τις δυνατότητες της χώρας μας για τη βελτίωση της αποτρεπτικής δυνατότητας των ελληνικών

α. Κατάταξη όλου του στρατεύσιμου προσωπικού στο ΣΞ, όπου και θα λαμβάνουν την βασική εκπαίδευση και μετά την ορκομωσία των κατανομή αυτών στη ΠΑ και ΠΝ.

β. Αλλαγή της διαδικασίας επιλογής των εφέδρων αξιωματικών και επιλογή – ανάδειξη αυτών, μέσα από τη μονάδα τους μετά από υπηρεσία κάποιων μηνών, αναλογική σε σχέση με των οπλιτών αύξηση της θητείας και απόδοση του βαθμού του ανθυπολοχαγού τους τελευταίους 12 μήνες της θητείας των.

γ. Προς διατήρηση αξιόμαχης εφεδρείας, η συμμετοχή της χώρας σε αποστολές εξωτερικού να απαρτίζεται με 25% μόνιμο προσωπικό και 75% από κλήση από την εφεδρεία.

δ. Προσαρμογή προγράμματος ωρών υπηρεσίας και εκπαίδευσης στα πρότυπα συγχρόνων στρατών με ιδιαίτερη βαρύτητα στην φυσική κατάσταση.

ε. Αλλαγή του συστήματος επιστράτευσης, με τη δημιουργία σώματος εθελοντών (εξαιρουμένων των πυρήνων), σε κάθε νομό και σε μη επάρκεια αυτών κατά γεωγραφικό διαμέρισμα.

α. Θέσπιση ειδικού φόρου υπέρ αμυντικών προμηθειών.

β. Κλείσιμο στρατοπέδων που δεν εξυπηρετούν επιχειρησιακά συμφέροντα και ενοικίαση αυτών σε άλλους φορείς.

γ. Δημιουργία συντονιστικού οργάνου προμηθειών μεταξύ των τριών κλάδων.

δ. Χρηματοδότηση μικρών ιδιωτικών εταιρειών που έργο τους έχουν την έρευνα και τη παραγωγή πάνω στα αμυντικά συστήματα.

ε. Σύνδεση μισθολογίου στρατιωτικών, σε ποσόστωση των αποδοχών των δικαστικών.