Πεντακόσια εξήντα εννιά χρόνια πέρασαν από την αποφράδα
εκείνη ημέρα της 29ης Μαΐου 1453. Από τότε που ακούστηκε η
κραυγή “Εάλω η Πόλις” και η Βασιλεύουσα, η Πόλη των Αγίων, των
Αυτοκρατόρων και των θρύλων, πέρασε στην κατοχή του Τούρκου
δυνάστη. Η Πόλις , η Πόλη των Πόλεων, η Κωνσταντινούπολη και
η Αγιά Σοφιά, συνεχίζουν να παραμένουν σε τούρκικα χέρια.
Συνεχίζουμε να πονάμε και θα πονάμε πάντοτε όταν μιλάμε για
τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο,τον τελευταίο αυτοκράτορα, την Πόλη
των Πόλεων, την Κωνσταντινούπολη, την Αγιά Σοφιά…
Η Πόλις εάλω! Αλλοίμονο όμως αν την αφήσουμε να αλωθεί και
μέσα στην ψυχή μας! Δεν πρέπει να αφήσουμε να σβήσει στις
ψυχές των νεότερων Ελλήνων η ανάμνηση της Βασιλίδος του
Ελληνισμού, της Βασιλίδος των Πόλεων. Τίποτε δεν χάνεται
οριστικά, παρά μόνο εάν εμείς ξεχάσουμε
Ας μην αφήσουμε λοιπόν τον πειρασμό της λήθης να κυριεύσει
την ψυχή μας! Ο Ελληνισμός δεν θα ζήσει αν μείνει χωρίς
οράματα, μνήμες και ελπίδα.
Σώπασε Κυρά Δέσποινα και μη πολύ δακρύζεις ,πάλι με χρόνια με
καιρούς πάλι δικά μας θα’ναι
Ας κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη του Παλαιολόγου και τα
υπέροχα λόγια του:
“Τὸ δὲ τὴν πόλιν σοι δοῦναι, οὔτ’ ἐμόν ἐστιν οὔτ’ ἄλλου τῶν
κατοικούντων ἐν ταύτῃ κοινῇ γὰρ γνώμῃ πάντες αὐτοπροαιρέτως
ἀποθανοῦμεν καὶ οὐ φεισόμεθα τῆς ζωῆς ἡμῶν”