του Σπυρίδωνος – Γερασίμου Ρώσση
Γραμματέως Μεταναστευτικού – Δημογραφικού
Την τελευταία σχεδόν 10ετια η χώρα μας ζει καταστάσεις πρωτόγνωρες, ακόμα και για τα πιο προφητικά απαισιόδοξα σενάρια. Η είσοδος σε μνημόνια, η οικονομική κρίση (καταστροφή – πτώχευση στην ουσία), η αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από την Τουρκία, η απαξίωση κάθε είδους θεσμού και αξίας από τους πολίτες, η φυγή σχεδόν 700.000 ανθρώπων επιστημόνων και ενεργού εργατικού δυναμικού, η πληθυσμιακή σμίκρυνση, ο Covid – 19, η νέα ενεργειακή κρίση, η φτώχεια, η ένδεια που μαστίζει τις περισσότερες ελληνικές οικογένειες, η συσσωρευμένη και προσθετική είσοδος παράνομων μεταναστών και πολλά άλλα, οδήγησαν τις κυβερνήσεις στην Ελλάδα αλλά και αρκετές ευρωπαϊκές χώρες να αντιμετωπίζουν τα παραπάνω θέματα περισσότερο τεχνοκρατικά και όχι πολιτικά.
Κατά την άποψη μου, η τεχνοκρατική αντιμετώπιση ενός σοβαρού θέματος μετατρέπει αυτοδικαίως αυτό σε πρόβλημα, για το οποίο ναι μεν υπάρχει πρόθεση – θέληση να επιλυθεί, αλλά επειδή δεν εξετάζονται όλοι οι παράγοντες που το συνθέτουν εξακολουθεί να παραμένει πρόβλημα και ως εκ τούτου εμπόδιο.
Η πολιτική αντιμετώπιση αντίθετα, προσεγγίζει το θέμα ως πρόκληση και το αντιμετωπίζει σφαιρικά, συνδυαστικά, τόσο πολιτικά όσο και χρονικά, μέχρι τι στιγμή που θα σταματήσει να υφίσταται ή αν υφίσταται θα είναι εύκολα διαχειρίσιμο.
Τεχνοκράτες χρειάζεται η χώρα μας ή πολιτικούς;
Οι τεχνοκράτες μπορεί να βελτιώσουν το οικονομικό πεπρωμένο μας, χωρίς απαραίτητα να λαμβάνουν υπόψη τους τα εθνικά συμφέροντα, οι πολιτικοί όμως, ως υπάλληλοι και υπηρέτες του εκλογικού τους σώματος, αλλά και όλου του λαού έχοντας νόμιμη κυβέρνηση, σύμφωνα με το Σύνταγμα, είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν πολιτικές οι οποίες πρωτίστως εξυπηρετούν το εθνικό συμφέρον, την ευημερία, την ασφάλεια της χώρας και των πολιτών της, καθώς και όλου του ελληνισμού σε οποίο σημείο της υδρογείου και αν βρίσκεται.
Για παράδειγμα, το καλάθι της νοικοκυράς είναι ένα τεχνοκρατικό μέτρο για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα και όχι πολιτικό για να αντιμετωπίσει την πρόκληση που λέγεται, ας την ονομάσω Φτώχεια ή Ένδεια.
Ποια λοιπόν είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για ολόκληρο τον Ελληνισμό αυτή τη στιγμή; Είναι η φτώχεια; Είναι η ενεργειακή κρίση; Ο Covid-19; Πριν καταθέσω την άποψη μου, η οποία είναι δημόσια για κάθε κριτική θα υπενθυμίσω κάτι το οποίο δεν πρέπει να ξεχνά κανένας Έλληνας/Ελληνίδα!
Το αναφέρει ο Ηροδότος:
«Ελληνισμός είναι ένας κόσμος που στις φλέβες του κυλά το ίδιο αίμα, μιλά την ίδια γλώσσα, έχει κοινά λατρευτικά κέντρα των θεών και θυσίες και συνήθειες ίδιες και απαράλλαχτες» και αφορά στην απάντηση που έδωσαν οι Αθηναίοι στους Σπαρτιάτες πριν 2500 χιλιάδες χρόνια περίπου, πριν τη μάχη των Πλαταιών, καταλήγοντας ότι: Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΟΛΩΝ ΑΥΤΩΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΙΣΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΘΗΝΑΙΟΥΣ!
Το μεταναστευτικό και το δημογραφικό είναι τα σοβαρότερα εθνικά προβλήματα της χώρας που θα έπρεπε να είναι στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας, όλων των πολιτικών ανεξάρτητου πολιτικής ιδεολογίας και να τίθενται ως ενιαία πρόκληση, να επηρεάζουν όλα τα πολιτικά προγράμματα και όλους τους τομείς. Πριν την εξαγγελία οποιασδήποτε πολιτικής θέσης ή προγράμματος θα πρέπει να απαντάται θετικά το ερώτημα «Εξυπηρετεί το «μεταναστευτικοδημογραφικό» θέμα;
Η Ελλάδα συρρικνώνεται, το 2050 από επίσημα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας και πολλών άλλων μελετών φαίνεται ότι θα είμαστε μείον 2.000.000, κατά βάση παραγωγικού πληθυσμού, από την άλλη κάθε μέρα συρρέουν και εισέρχονται στη χώρα μας δεκάδες – εκατοντάδες – χιλιάδες μετανάστες που ζητούν άσυλο. Επίσημα στοιχεία δεν υπάρχουν για τον ακριβή αριθμό μεταναστών «νομιμοποιημένων» και «μη» που βρίσκεται στη χώρα μας! Και τα στοιχεία δίνει το αρμόδιο υπουργείο είναι εντελώς λάθος.
Η Ελλάδα ανήκει στη Δύση και σωστά γιατί δεν θα μπορούσε να ανήκει πουθενά αλλού καθώς αποτελεί την Κοιτίδα του ευρωπαϊκού και κατ’ επέκταση του δυτικού πολιτισμού. Έχει συνάψει συμμαχίες που την καθιστούν ισχυρή και ισότιμο μέλος, κάτι που ακούγεται πολύ ωραία στα αυτιά μας! Στην πραγματικότητα τα συμμαχικά ή εταιρικά συμφέροντα εξυπηρετούν τα εθνικά;
Ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, μια πολιτική ανοιχτών συνόρων, μια πολιτική που θεωρεί όλες τις μεταναστευτικές ροές ως προσφυγικές, που επιβάλει στις χώρες της περιφέρειας να εφαρμόζουν το διεθνές δίκαιο επί του θέματος, ενώ για τις λεγόμενες χώρες του σκληρού πυρήνα να δίνουν άσυλο κατά την κρίση τους, και αν πιάσουν και κανένα παράνομο μετανάστη τον επιστρέφουν στη χώρα εισόδου. Ως αντίτιμο χρηματοδοτεί αυτή την προσπάθεια των περιφερειακών χωρών. (τεχνοκράτες: οικονομικό πεπρωμένο/πολιτικοί: εθνικό συμφέρον).
Πρόσφυγας σύμφωνα με τη συνθήκη της Γενεύης (η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το αντίστοιχο άρθρο) είναι αυτός που από μια ΜΗ ΑΣΦΑΛΗ χώρα, επιζητεί άσυλο σε μια ΑΣΦΑΛΗ χώρα. Αν φύγει από την πρώτη ασφαλή χώρα από πρόσφυγας γίνεται μετανάστης και αν ταξιδεύσει χωρίς νόμιμα έγγραφα, είναι δηλαδή απρόσκλητος από τη δεύτερη χώρα, τότε για αυτήν είναι παράτυπος, παράνομος, λαθραίος (κρυφός, παράνομος).
Επειδή οι λέξεις έχουν την αξία τους, οι μετανάστες που έρχονται από την Τουρκία κατά βάση είναι ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ, είτε ακούγεται όμορφα, είτε άσχημα σε κάποια αυτιά εθνομηδενιστών. Το μεταναστευτικό προφίλ δε, των περισσότερων δείχνει ότι δεν προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, ανήκουν σε ηλικιακές ομάδες που επιστρατεύονται στη χώρα τους, σε μεγάλο ποσοστό που πλησιάζει το 80% είναι άντρες και πολλά άλλα χαρακτηριστικά που συνηγορούν στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί να είναι πρόσφυγες.
Πώς πάνε όλοι αυτοί στην Τουρκία; Με τα πόδια; Όχι, βέβαια! Οι τουρκικές αερογραμμές δίνουν φτηνά εισιτήρια και τροφοδοτούν από τα βασικά αεροδρόμια τις περιοχές συγκέντρωσης, ώστε μετά από εκεί να διοχετευτούν, μέσω του Έβρου ή μέσω των νησιών με λέμβους προς την Ελλάδα.
Αυτή η πολιτική των Τούρκων είναι ανθρωπιστική ή εγκληματική;
Η Τουρκία προκειμένου να υπερασπιστεί τα εθνικά της συμφέροντα δεν ενδιαφέρεται αν οι πράξεις της είναι νόμιμες, παράνομες, ανθρωπιστικές ή εγκληματικές! Έχει χαράξει τέτοια πολιτική επί του θέματος που το παρουσιάζει όπως θέλει! Μπράβο της λαμβάνει και τα δις από την ΕΕ! Η Τουρκία έχει εργαλειοποιήσει το μεταναστευτικό, διεξάγει υβριδικές επιχειρήσεις εναντίον της χώρας μας, και θα συνεχίσει να το κάνει γιατί έχει σταθερή και μακροπρόθεσμη εθνική πολιτική, η οποία δεν θα σταματήσει αλλά θα συνεχιστεί και μετά Ερτογάν εποχή! Η συνεχής ροή και εγκατάσταση μουσουλμανικού πληθυσμού στη χώρα μας είναι στόχος για την Τουρκία και αυτό πρέπει να το είχαμε καταλάβει χθες!
Οι Έλληνες πολιτικοί που κυβέρνησαν ή κυβερνούν την χώρα κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις οι οποίες δεν είναι μόνο επιζήμιες για τα εθνικά μας συμφέροντα, αλλά είναι και δώρο στον αντίπαλο για ισχυρότερη πίεση.
Πρόσφατα ο Π/Θ της Ελλάδας προέβη σε μια προκλητική δήλωση για τον Ελληνισμό και αφορά στην πολιτική πρόθεση να ενσωματωθούν οι μετανάστες στην κοινωνία μας, στην ουσία ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο για μια πολυπολιτισμική Ελλάδα, ο δε υπουργός μεταναστευτικής πολιτικής σε συνεργασία με τον ομόλογο του από το Πακιστάν, άνοιγε παράθυρο για νόμιμες οδούς μετανάστευσης προς τη χώρα μας. Παραδέχτηκε δηλαδή ότι αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν νόμιμοι δρόμοι. Τότε γιατί καθημερινά νομιμοποιούνται τόσοι «μη νόμιμοι μετανάστες»;
Το μεταναστευτικό δεν πρέπει να έχει ιδεολογική, αλλά μόνο εθνική πολιτική ταυτότητα και για τεκμηρίωση αυτού θα καταθέσω δυο δηλώσεις:
«Η Σουηδία δεν μπόρεσε να εντάξει στην κοινωνία της τους μεγάλους αριθμούς μεταναστών που εισέρευσαν στη χώρα τις δυο τελευταίες δεκαετίες, η αδυναμία αυτή οδήγησε στη δημιουργία παράλληλων κοινωνιών και την αύξηση της βίας…»
[Πρωθυπουργός Σουηδία Άντερσον (Σοσιαλοδημοκράτης)]
«Η Ιταλία θα υπερασπιστεί τα σύνορα της με κάθε κόστος… σκληρή νέα μεταναστευτική πολιτική» (ανοιχτή για ενημέρωση στο διαδίκτυο)
[Πρωθυπουργός Ιταλίας Τζόρτζια Μελόνι (Ακροδεξιά ή φασίστας για κάποιους)]
Ακόμα και η ήττα του Βελγίου από το Μαρόκο στο παγκόσμιο κύπελλο πυροδότησε βίαια επεισόδια στην καρδιά της Ευρώπης στις Βρυξέλλες. Έχει και αυτό την σημασία του!
Σύγκριση της ενσωμάτωσης του προηγούμενου προσφυγικού κύματος από τα βόρεια σύνορα μας με το σημερινό από την Ανατολική Ασία και Αφρική οδηγεί σε τελείως λάθος συμπεράσματα και πολιτικές. Αναλύοντας κάποιος τα προσφυγικά προφίλς των μεταναστών θα διαπιστώσει μια τεράστια αλλά και την σημαντικότερη διαφορά, που είναι η πολιτισμική.
Το Ισλάμ είναι θρησκευτική, πολιτική και στρατιωτική παράλληλα οργάνωση, οι μουσουλμάνοι είναι ποτισμένοι και εξαρτημένοι από το κοράνι, που ακολουθούν πίστα σε όλες τις εκδηλώσεις τους. Ο,τιδήποτε δυτικό, πλην το τεχνολογικό – καπιταλιστικό, το απεχθάνονται και το καταδικάζουν. Δηλώνουν επίσημα ότι η Δύση δεν μπορεί και δεν έχει το δικαίωμα να επηρεάζει τις ζωές τους και ο απώτερος στόχος του Ισλάμ είναι να κατακτήσει τη Δύση και να τροποποιήσει την πολιτισμική της ταυτότητα. Πρόθεση, που είναι στόχος από την εποχή της ακμής της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Χρυσό μήλο η Βιέννη, κόκκινο μήλο η Ρώμη για το Ισλάμ.
Το μεταναστευτικό είναι μια τεράστια πρόκληση που την έχουμε αναγάγει με τις πολιτικές μας των τελευταίων ετών σε τεράστιο πρόβλημα.
Φυσικά και δεν είναι όλοι οι μετανάστες στρατιώτες του Ισλάμ, αλλά οι περισσότεροι εξυπηρετούν τα συμφέροντα του, χωρίς να το ξέρουν (αυτό δεν πρέπει να μας αφορά). Η ανθρωπιστική πλευρά του θέματος είναι δυνητική, η χώρα μας θεματοφύλακας της ανθρώπινης ζωής, σωστά σώζει ανθρώπους αλλά άλλο σώζω και άλλο νομιμοποιώ είναι δυο τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις και τελείως ασυμβίβαστες.
Από το μεταναστευτικό κάποιοι πλουτίζουν. Αδιαφορώ!!! Από το μεταναστευτικό κινδυνεύει η εθνική μας ταυτότητα και η εθνική μας κυριαρχία στο εγγύς μέλλον!!! Δεν το δέχομαι! Η εξυπηρέτηση των συμφερόντων της ευρωπαϊκής ένωσης είναι υποχρέωση μας, αλλά μέχρι εκεί που θίγονται τα εθνικά μας συμφέροντα.
Απαιτείται άμεση σύγκλιση των πολιτικών αρχηγών ώστε να χαραχτεί κοινή εθνική μεταναστευτική πολιτική, η οποία θα έχει ουσιαστικά μακροχρόνια αποτελέσματα εξασφαλίζοντας τα εθνικά μας συμφέροντα.
Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των παράνομων μεταναστών θα δημιουργήσει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τεράστια προβλήματα με πιο σίγουρο ότι θα χωριστεί η χώρα μας σε μουσουλμανικές και χριστιανικές κοινότητες, και μετά οι νόμιμες μουσουλμανικές κοινότητες θα διεκδικούν από το διεθνές δίκαιο ισοπολιτεία και ισονομία, δικαίωμα στο εκλέγειν και εκλέγεσθαι και θα επηρεάζουν έτσι τις πολιτικές μας με προτεραιότητα στην εξωτερική πολιτική με όλες τις φανερές για το κοινό νου συνέπειες. Δυστυχώς, οι πολιτισμικές διάφορες είναι τεράστιες και δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο προσέγγισης! Αυτό από μόνο του οδηγεί στο συμπέρασμα ότι πιθανή προσπάθεια ενσωμάτωσης των μεταναστών από την Ασία και Αφρική στην κοινωνία μας, θα έχει την αντίθετη ροή, από την αναμενόμενη!
Η Ελλάδα βρίσκεται στα πολιτισμικά σύνορα Ανατολής και Δύσης και δέχεται την μεγαλύτερη πίεση αλλά μην μας διαφεύγει ότι η Ελλάδα είναι χώρα και όχι το χωράφι της Ε.Ε. Απαιτείται εγρήγορση και πολιτική όχι τεχνοκρατική αντιμετώπιση. Ο χρόνος δουλεύει εις βάρος μας αλλά το μεγαλύτερο βάρος είναι η επιβίωση της χώρας μας και οι πολιτικοί ως υπάλληλοι και υπηρέτες των Ελλήνων είναι υποχρεωμένοι να προστατεύσουν με όσα μέσα διαθέτουν, τόσο την ιστορία όσο και το μέλλον αυτής της χώρας.
«Χρωστάμε σε όσους ήρθαν, θα έρθουν θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν οι αγέννητοι οι νεκροί!»
(Κ. Παλαμάς)
Αυτό πρέπει να έχουν ως ευαγγέλιο, και να διαβάζουν κάθε μέρα, όσοι αποφάσισαν να υπηρετούν το έθνος μας.
29/11/2022